Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

να ξέρεις στο όνομά μου δε γυρνάω...









Μοιάζει περίεργο αυτό που θα σου πω
με το όνομα μου δεν λέω να συμβιβαστώ
είναι που εμπνέει λανθασμένη εικόνα
που μ' αναγκάζει να στέκομαι όρθια, κολώνα
στις κρίσιμες στιγμές τη ζωής μου

έτσι κι αλλιώς δεν τις αντέχω τις ταμπέλες
μα να που μου αποδώσανε μια από μωρό
μη με αφήνοντας να κάνω τις δικές μου τρέλες
την επικυρώσανε με νόμο και νονό
με είπανε σαν μια αγία μιας εποχής αδιάφορης.

Κι ίσως να μοιάζει πρακτικό
και να εξυπηρετεί κάποιους σκοπούς
δε λέω, τους δικαιολογώ
μα με εντάσσουν στους κοινούς
σκοτώνουν το δικό μου ξεχωριστό

δεν την αντέχω την αδικία
να αποφασίζουν άλλοι για μένα
και να μου δίνουν μια ονομασία
αδιαφορώντας για τα δικά μου απωθημένα

Όντας λοιπόν ειλικρινής
το ξεκαθάρισα
πες με ό, τι άλλο επιθυμείς
εκτός απ' το όνομά μου
φώναξε έστω κοπελιά
να ξέρεις στο όνομά μου δε γυρνάω
είναι άλλη μια παραξενιά
σε τετελεσμένα γεγονότα να κολλάω

αν θες λοιπόν να μ' αγαπάς
βάλε στην άκρη την ταυτότητά μου
κάνε πως όλα τα ξεχνάς
ακολούθα τα βήματά μου

και σε παρακαλώ πολύ
ποτέ, ποτέ, ποτέ
μη φωνάξεις το όνομά μου


γιατί τότε ξέρω ότι θα το αγαπήσω...